Assalamualaikum--
25/9/13--
A pieces story about anak peneroka nak share sket ket blog tebumanis78--
Mak ajak kiter gi kebun kutip getah beku.sampai rumah pun dah pukul 4--
Bersiap bagai-- dalam kul 5 + + saya dan adik gerak pi kebun
Naik keta sampai sekerat jalan--maklumlah kebun dok ceruk sikit--
Mak ambik dengan motor untuk masuk sampai dalam--
Mula2 mak ambik adik dulu--So saya decide tuk jalan kaki dulu metar --Yalah dari dok tunggu tercangak kat situ baik berjalan--memang rasa jauh sangat nak masuk dalam--sambil2 tu saya pun snap beberapa gambar--
 |
| On the way saya nampak ni -- Ha!!!!, tengok tu depa siap buat bangsal lagi-- huuuuu jeles pasai kebun saya belum ada |
 |
| See-- jauh jugak nak kena jalan masuk dalam hampir 1KM jugaklah berjalan-- tapi lepas tu mak angkut naik motor-- Jalan pun lebih kurang 15 minit jerrrr |
 |
| Tapi part yang best masuk kebun bila dapat lihat pemandangan indah-- macam gambar atas nun-- cantikkan-- (for me la) |
Sampai kebun Dah tak ada masa dah nak pegang2 henfon derrrr --marah bapak kiter--
Terus saya, adik, mak dan ayah buat kije masing--
kutip getah beku dari satu pokok ke satu pokok--
Fuhhhh-- Peluh bercerau keluar--
agak2 800 pokok kita orang kerjakan heeee
semua pokok ada estimate ada 1400 - balance 600 abang ipar buat
Phewwww-- memang penat--
luas kebun dalam 10 ekar persegi
huh-- Just imagine macammana ayah hari2 menoreh
sian dia--
Saya cuma tolong sekali sekala ja--
Balik ja--satu lagi citanya
Keluar kebun dah 7.30 pm,memang dah gelap --
Suruh mak antar sekerat jalan--then saya menapak lagi--
Heiiiii seramnya berjalan sorang2 gitu--
dalam kepala otak terbayang macam2 dah
agak2 uolls tahu apa yg saya bayangkan?
tak cite pun tahu kan asanya
Macam2 bentuk makhluk ghaib terbayang dimata tika tu
terbayang tiba2 dia fly kat depan saya--
paling sangat dia main hide and seek haaa -- waaaaaa!!
Meraung ai dalam hati--
tak mooo tak mooo-- tolong jangan datang
jangan bergurau senda ngan ai -- tak sanggup-- sob sob
sementara tunggu lampu motor mak muncul--
saya dah tak ketahuanhala sensorang--
time tu imaginasi tinggi mikio macang2
huaaaaaa
Itulah fear factor bila berjalan diladang getah sensorang --
Ahaiiiiii takut dan sangat ngeri menjengah time tu
Alhamdulillah kul 8 sampailah saya ke kereta --Mak antarkan
Kalau tak -- mahu kul 9.00 baru sampai kot--
tah tah terkedang kat tengah jalan pasai terlalu serammmm
huargggggghhhh--
Itulah dia anak peneroka--
sekali sekali kena gak tolong mak ayah kat kebun--
baru rasa diri ni orang kampung sejati-- ye dak--
Bau sekerap dah sebati dengan saya dah--
sapa dok dekat saya mahu tutup hidung--
pasal baunya yg beraroma gitewwww
Amacam--
Banyak dak hasil kebun weollll?
Alhamdulillah rezeki ALLAH
Sekian--
--Cerita anak peneroka--
#tebumanis78#
SYUKRAN JAZILAN
Tiada ulasan:
Catat Ulasan